Bliscy osób uzależnionych często zadają sobie pytanie: „Jak pomagać, by nie zniszczyć siebie?”. Współuzależnienie to realne zjawisko. Poniżej podpowiadamy, jak być wsparciem – nie ofiarą.
Zrozum, ale nie usprawiedliwiaj
Uzależnienie to choroba. Warto to wiedzieć, ale nie znaczy to, że musisz akceptować krzywdzące zachowania. Twoje granice są ważne.
Nie ratuj – to nie Twoja rola
Odpowiedzialność za leczenie leży po stronie osoby uzależnionej. Możesz wspierać, rozmawiać, motywować – ale nie weźmiesz tej walki na siebie.
Ustal zasady i trzymaj się ich
„Nie pożyczam pieniędzy.”
„Nie toleruję agresji.”
„Pomogę Ci się zgłosić na terapię, ale Ty musisz chcieć.”
Takie zasady to nie brak miłości – to jej zdrowa forma.
Zadbaj o siebie
Nie pomożesz nikomu, jeśli sam(a) będziesz wyczerpany(a). Skorzystaj z grup wsparcia dla rodzin, rozmawiaj z terapeutą, ucz się asertywności.
Zakończenie
Pomoc to nie poświęcenie – to współczucie z rozsądkiem. Wspieraj, ale nie zapominaj o sobie. Tylko wtedy Twoja pomoc ma sens.
A website created by
ab-media.pl